Lieve mensen,

Na ons eerste verhaal, wat volgens mij behoorlijk relaxt overkwam beginnen we ondertussen nu toch aardig op gang te komen wat betreft onze belevenissen. We maken dagelijks van alles mee, afgelopen weekheeft Rachella met een forse wind de wateren van Eillat onveilig gemaakt, compleet met kite, board en een afgrijselijke helm wist ze binnen no-time de egyptische grens per kite te bereiken.Ik zat ondertussen op de deinende boot die door de hoge golven mij volledig zeeziek en zeiknat weer aan wal bracht. Voldaan en uitgeput met een heleboel foto's rijker worden we door de Taxi weer thuisgebracht. Deochtenden die daarop volgen worden (begrijp me niet verkeerd) kreunend en steunend door Rachella gevoeld. De spierpijndie werkelijkoveral is te voelen maakt haar tijdelijk (zoals ze hetzelf noemt) een oud wijf.Twee dagen later mochten we er allebei opnieuw aan geloven dit keer niet op de kite maar op het oude vertrouwede wakeboard. Op een natuurlijk, zonnige, warme dag hingen we allebei achter de boot te stunten. In de namiddag uitgeteld op het strand gelegen en genoten van de rust en de ontspanning. Verder zijn we van de week naar het Dolphin reef geweest waar we ja zoals jullie het al zullen raden dolfijnen hebben gezien. De dolfijnen komen hier langs je neus zwemmen en met wat geklap en getik komen ze nieuwschierig als ze zijn altijd wel even buurten. Binnen handbereik kan je ze soms zelfs even aanraken, vanaf het direct aangelegen strand kan je de dolfijnen rustig voorbij zien zwemmen en springen. Daarna hebben we een bijzonder bezoek gebracht aan Rachella's peetmoeder en jazzlegende Juanita Smith die ons met haar levenservaringen en boeiende verhalen als twee kleine kinderen deed wegdromen. Toen ze vervolgens achter haar piano dook en ons een klein prive optreden gaf zaten we allebei met waterige oogjes en een brok in onze keel te luisteren naar wat deze bijzondere vrouw ons te gehoren bracht.

Gisterenavond heb ik voor het eerst een batmitzwa meegemaakt, in een woord te omschrijven ongeloofelijk vetwat een happening. In het duurste hotel van Eillat is werkelijk alles uit de kast getrokken om een super groot feest te geven. Voor de mensen die niet weten wat een batmitzwa is schaam je niet ik wist het voor gisteravond ook niet en om heel eerlijk te zijn moet je het denk ik gewoon een keer meemaken om te zien, te horen, te proeven want ja het eten is echt geweldig en in overvloed om te begrijpen wat er allemaal gaande is tijdens dit grote feest. Bij de leeftijd van dertien jaar worden jongens in het joodse geloof officieel gezien als 'man' bij meisjes word dit bij het twaalfde levensjaar gevierd. Tussen de maaltijden door begeeft iedereen zich op de dansvloer om daar helemaal uit zijn dak te gaan. Na heel wat hapjes en drankjes hielden wij het voor gezien een mooie, bijzonder avond.

En tussen al deze bijzondere gebeurtenissen en ervaringen door zijn wij nog steeds Lio en Chella die ongeloofelijk genieten van het weer, de rust, de drankjes op terras, de wandelingetjes na het eten. De dikke pret die we hebben wanneer we israeliers lopen te observeren, we big brother in het israelisch kijken en discussieren over wat ze absoluut wel en niet zouden zeggen terwijl we eigenlijk echt geen idee hebben. De grootste lol hebben wanneer we gratis internet op mijn telefoon op het strand hebben en dan vervolgens iedereen op skype willen bellen en dan tot de keihard conclusie komen dat jullie niet online zijn en ons dan nog afvragen waarom niet? en ons dan weer gelukkig prijzen met het feit dat we even niet door dekou naar ons werk moeten. Tussen al deze bijzondere ervaringen en gebeurtenissen door wordt er nog steeds naar ons getoeterd, gefloten en gekweild, kopen we bikini's zonnebrillen en aftersun en staan we gillend met een fles bleek te zwaaien wanneer kakkerlakken onze badkamer betreden. We lachen veel en genieten van de tijd.

Liefs van ons.