Busje komt zo!

Dag lieve mensen,
Daar zijn we weer met een nieuw verhaal want er is de afgelopen twee weken weer van alles gebeurd. Het begon tien weken geleden allemaal in Eilat, waar wij zoals jullie hebben kunnen lezen en vooral hebben gezienop de foto's een zeer relaxte leefstijl ons eigen hebben gemaakt. Het strand, het mooie warme weer, de dolfijnen, de israelische tradities,het kiten,het wakeboarden, de terrasjes en dekoude drankjes die wij tijdens deze lange zomerse dagen met plezier op het strand bestelde. De tien weken in Eilat zijn gevlogen en voorbij en dat betekend nieuwe avonturen.

2,5 uur verder in de bus komen we aan bij de Dode zee het laagste punt ter wereld. Met onze koffers en al stappen we het strand op waar weons verbazen over de gemiddelde leeftijd van 65+ die zich daarfanatiek goudbruin aan het bakken is onder de israelische zon. Eenmaal ons tentje opgezet nemen we beide geen (duik) maar, voorzichtig voetstappend een poging tot het drijven in de Dode zee. Ja dat lukte ons aardig goed waar onze ouderlijke buren nogal wat moeite mee hadden. Na tien minuten drijven kijken we elkaar aan en vragen we ons af wat we hier nou eigenlijk precies doen. Het klinkt misschien verwend hoor maar het drijven opzich is best leuk maar verder is er weinig te ondekken of te doen rondom de Dode zee. Gebruind van het zware zout staan we binnen no time weer te wachten op de eerstvolgende bus richting Jerusalem.

2,5 uur veder in de bus komen we aan in Jerusalem busstation. Als echte touristen hebben we de stad indrie volle dagen bekeken. Van de bekende muur tot aan het legendarische holocaust museum. Tijdens deze drie dagen verbleven we bij Roy een vriendje van summercamp en vulde wij onze buikjes met de heerlijke restaurantjes die voor onze deur te vinden waren. Na drie indrukwekkende dagen gingen wij weer verder......

1 uur verder in de bus komen we aan in Tel aviv waar we onze laatste week zullen doorbrengen. We werdenwarm onthaald door Rafi en Mali diemidden in destad wonen met een kleine twee minuten van het strand vandaan.Op hun dakterras genieten wij iedere ochtend van het zonnetje en volgen wij hun wijze raad op over deze mooie stad, waar wij nog even gaan genieten van al het moois wat deze bruisende levende stad ons zal brengen.

Zondag zijn wij hopelijk weer in het land als de vulkaan het toelaat.

Liefs,

Lio & Rachella

Happy Bday Chella en Gaksameach!

Lieve mensen thuis,

Voor de 2e keer heb ik mijn verjaardag lekker in de zon gevierd. Ik wil jullie bedanken voor alle lieve smsjes en berichtjes. Hoe hebben we het gehad? Nou..

22 Maart 2010,

Na een hele lange dag op het strand in een heerlijk warm zonnetje besloten wij om onze maag te vullen bij het heerlijke restaurant van mijn nicht Ronnit. Eenmaal aangekomen lieten wij ons de sushi voorschotelen die ons de keer ervoor heerlijk had gesmaakt. Met onze maag gevuld liepen wij voldaan richting onze 'stamkroeg' waar het 4 jarige bestaan gevierd werd. Met een hoop geschreeuw (gezang, ja esther) en gefeest. Lees : 'I Shot The Sheriff' 'Youuuu Betterr THINK' 'A,B,C' lalala.. was de avond compleet. Strompelend met zere voetjes en na galmende oren vielen wij lekker in slaap.

23 Maart 07:30 PAHM PAHM PAAHHHMM

Gestommel in het huis, (denkend dat de verdomde kat weer door het gat in de kast het huis binnen is gedrongen) (true story!) maar nee, ik voelde me zwaar beroerd en leek totaal nog niet ready voor mijn verjaardag.

24 Maart 00:00

HAPPY BIRTHDAY CHELLA!! Not so happy.. still sick..

Later op de dag kreeg ik mijn bruine kleurtje terug en was ik inderdaad ready voor mijn verjaardag, want tenslotten had ik een super mooie bday dress gekregen. Waar gaan we heen, wat gaan we doen? Ik wist nog van niets toen lio fluisterend met mijn vader aan de telefoon zat. Toen hij ons kwam ophalen, zei lio in alle haast 'liefieveel plezier ik ga niet mee, oke doei' wat gevolgd werd door een 'Lio what the f? ik vind dit niet leuk hoor?' Lio die ondertussen verplicht een sprint moest trekken naar mijn vaders huis, ik nog steeds verbaasd in de auto afvragend wat we nou gaan doen. Eenmaal aangekomen bij mijn vaders huis was het maar al te donker, terwijl ik de tuin in liep werd ik enorm verrast door familie en vrienden die uit volle borst 'Yom Huledet' begonnen te zingen. Maar waar is Lio? Kado's werden in mijn handen gedrukt, 'open maken open maken' 'NEE WAAR IS LIO?' 5 minuten later kwam Lio bezweet en en hijgend op haar slippers aangesjokt 'Verassinggg' jeeuj.. Nu kon het feestje echt beginnen ;)

Maar het aller mooiste was dat mijn tante op mijn verjaardag is bevallen van mijn nieuwe mooie nichtje (zonder naam, ja daar mag je hier blijkbaar ruim een maand bedenktijd voor nemen na de bevalling)

29 Maart PESACH

Het Joodse paasfeest is het feest van de uittocht uit Egypte. Pesach duurt 7 dagen, het hoogtepunt is de bijzondere maaltijd op de eerste avond. Zo gingen wij met hongerige maagjes richting mijn oma's huis waar de tafel al sierlijkgedekt stond. Maar voordat er gegeten mag worden is het van belang dat er voorgelezen wordt over de uittocht uit Egypte. Dit verhaal duurt echter (na onze verbazing) ruim een uur,en kauwt Lio ondertussen op een stukje rauwkost om de honger te stillen. Na dit mooie ritueel hebben wij met z'n allen genoten van het dine. (en dat doen we morgen nogmaals tijdens de barbeque)

Mochten jullie je afvragen wat de foto's met bril en getekende snorretjes inhouden, vraag het dan niet aan ons. Ineens heb je het..

Met heel veel liefde, (en paaseieren voor jullie)

Lio & Rachella

One of these days....

Lieve mensen,

Na ons eerste verhaal, wat volgens mij behoorlijk relaxt overkwam beginnen we ondertussen nu toch aardig op gang te komen wat betreft onze belevenissen. We maken dagelijks van alles mee, afgelopen weekheeft Rachella met een forse wind de wateren van Eillat onveilig gemaakt, compleet met kite, board en een afgrijselijke helm wist ze binnen no-time de egyptische grens per kite te bereiken.Ik zat ondertussen op de deinende boot die door de hoge golven mij volledig zeeziek en zeiknat weer aan wal bracht. Voldaan en uitgeput met een heleboel foto's rijker worden we door de Taxi weer thuisgebracht. Deochtenden die daarop volgen worden (begrijp me niet verkeerd) kreunend en steunend door Rachella gevoeld. De spierpijndie werkelijkoveral is te voelen maakt haar tijdelijk (zoals ze hetzelf noemt) een oud wijf.Twee dagen later mochten we er allebei opnieuw aan geloven dit keer niet op de kite maar op het oude vertrouwede wakeboard. Op een natuurlijk, zonnige, warme dag hingen we allebei achter de boot te stunten. In de namiddag uitgeteld op het strand gelegen en genoten van de rust en de ontspanning. Verder zijn we van de week naar het Dolphin reef geweest waar we ja zoals jullie het al zullen raden dolfijnen hebben gezien. De dolfijnen komen hier langs je neus zwemmen en met wat geklap en getik komen ze nieuwschierig als ze zijn altijd wel even buurten. Binnen handbereik kan je ze soms zelfs even aanraken, vanaf het direct aangelegen strand kan je de dolfijnen rustig voorbij zien zwemmen en springen. Daarna hebben we een bijzonder bezoek gebracht aan Rachella's peetmoeder en jazzlegende Juanita Smith die ons met haar levenservaringen en boeiende verhalen als twee kleine kinderen deed wegdromen. Toen ze vervolgens achter haar piano dook en ons een klein prive optreden gaf zaten we allebei met waterige oogjes en een brok in onze keel te luisteren naar wat deze bijzondere vrouw ons te gehoren bracht.

Gisterenavond heb ik voor het eerst een batmitzwa meegemaakt, in een woord te omschrijven ongeloofelijk vetwat een happening. In het duurste hotel van Eillat is werkelijk alles uit de kast getrokken om een super groot feest te geven. Voor de mensen die niet weten wat een batmitzwa is schaam je niet ik wist het voor gisteravond ook niet en om heel eerlijk te zijn moet je het denk ik gewoon een keer meemaken om te zien, te horen, te proeven want ja het eten is echt geweldig en in overvloed om te begrijpen wat er allemaal gaande is tijdens dit grote feest. Bij de leeftijd van dertien jaar worden jongens in het joodse geloof officieel gezien als 'man' bij meisjes word dit bij het twaalfde levensjaar gevierd. Tussen de maaltijden door begeeft iedereen zich op de dansvloer om daar helemaal uit zijn dak te gaan. Na heel wat hapjes en drankjes hielden wij het voor gezien een mooie, bijzonder avond.

En tussen al deze bijzondere gebeurtenissen en ervaringen door zijn wij nog steeds Lio en Chella die ongeloofelijk genieten van het weer, de rust, de drankjes op terras, de wandelingetjes na het eten. De dikke pret die we hebben wanneer we israeliers lopen te observeren, we big brother in het israelisch kijken en discussieren over wat ze absoluut wel en niet zouden zeggen terwijl we eigenlijk echt geen idee hebben. De grootste lol hebben wanneer we gratis internet op mijn telefoon op het strand hebben en dan vervolgens iedereen op skype willen bellen en dan tot de keihard conclusie komen dat jullie niet online zijn en ons dan nog afvragen waarom niet? en ons dan weer gelukkig prijzen met het feit dat we even niet door dekou naar ons werk moeten. Tussen al deze bijzondere ervaringen en gebeurtenissen door wordt er nog steeds naar ons getoeterd, gefloten en gekweild, kopen we bikini's zonnebrillen en aftersun en staan we gillend met een fles bleek te zwaaien wanneer kakkerlakken onze badkamer betreden. We lachen veel en genieten van de tijd.

Liefs van ons.

Israelisch zonnetje

Lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Ondertussen zijn we al een paar weken verder sinds het vertrek van Rachella en ikzelf richting Israel. Sinds vorige week woensdag 17 Februari zitten we samen in Eilat in de heerlijke zon. In deze kleine week heb ik voor het eerst een israelische verjaardag meegemaakt met een overvloed aan eten, heel veel eten. Verder heb ik niks te klagen over de huisvesting (Ons eigen appartementje) voorzien van alles wat we nodig hebben. Afgelopen vrijdag was het tijd voor mijn eerste sabat lachaim het wekelijkse israelische ritueel waarin opnieuw een heleboel eten werdvoorgeschoteld.Hebben we al feestjes op het strand gehadinclusief kampvuur, op verboden terrein bij de grens van Jordanie. Jullie merken het vast alweer zodra Rachella en Lio van de partij zijngebeuren er weerspannende avonturen. In alle tussenuren die we mogen benutten liggen wij heerlijk op het strand, want ja het is warm heel erg warmen ons hoor je niet klagen geen moment. Ja lieve mensen de verontrustende berichten uitNederland dat het nog steeds zou sneeuwen en regenen laten wij op deze dagen even ver achter ons. Terwijl Rachella zich in het zweet werkt op Veranda Beach tijdens haarKite-surf lessen, lig ik te genieten van hetzonnetje op de boot of op hetoverheerlijke strandbedjein de volle zon. We eten wat in derelaxte loungecafeetjes aan het strand, halen een ice coffee of een muntthee op de boulevard, en gaan met de geur van aftersun en rode wangetjes ons bed in.

We're still going strong!

We genieten

Dikke kus

Chell & Li